Een softwaredienst of software-as-a-service (SaaS) wordt via internet aangeboden aan de klanten. Het kan voor de aanbieder interessant zijn anderen deze dienst te laten aanbieden, of toegang tot de dienst te laten verkopen. Tussenpersonen hebben bijvoorbeeld toegang tot specifieke markten, of beschikken over meer marketingmogelijkheden dan de leverancier. Hiervoor is een SaaS resellingovereenkomst nodig.
In een resellingovereenkomst voor een SaaS-dienst wordt vastgelegd onder welke voorwaarden een distributeur de software van een leverancier mag doorverkopen (reselling) aan derden. Denk aan betaling, afsluiten van klanten, beschikbaarheid en omgaan met misbruik.
Wederverkoop van een SaaS-dienst komt in de kern neer op het toestaan dat de reseller zelf eindgebruikers mag toelaten tot de dienst. Er zijn hierbij twee modellen:
- De reseller krijgt de bevoegdheid op de dienst zoals geëxploiteerd door de leverancier eigen accounts voor eindgebruikers aan te maken.
- De reseller krijgt de bevoegdheid de software van de SaaS-dienst middels eigen hosting te ontsluiten op internet, en daarbij zelf eindgebruikers aan te sluiten.
Het eerste model betekent in de praktijk dat de wederverkoper niet meer hoeft te doen dan accounts aan te maken voor eindgebruikers en eventueel de vergoeding incasseren. Voordeel voor de leverancier is dat hij volledige controle houdt, waardoor hij bijvoorbeeld triviaal kan inzien hoe veel eindgebruikers de dienst afnemen of in kan grijpen bij misbruik.
Het tweede model is complexer, omdat het hosten van een SaaS-applicatie lastiger is dan het in kopie verstrekken van software aan eindgebruikers. Voordeel van dit model is dat de leverancier geen ‘last’ heeft van de activiteiten van de reseller, omdat dit buiten zijn gezichtsveld gebeurt.
Een bijzondere vorm is nog de white-label reselling van een SaaS-applicatie. Hierbij kan de reseller zich presenteren als de leverancier. De software wordt dan voorzien van zijn huisstijl en logo’s en daarna naar de eindgebruiker gedistribueerd. De feitelijke leverancier blijft buiten beeld. Dit is voor de distributeur prettig omdat hij dan het ‘gezicht’ van de software wordt, en voor de leverancier prettig omdat er dan geen marketingfocus naar eindgebruikers nodig is.